Decatámonos que cada vez vai a máis a desgaleguización da rapazada, cústalles moito falar en galego, mesmo nas aulas de Lingua; é por iso que é necesario que sintan na súa propia carne como é falar galego sempre, comprobarán que serve para todo e que non é nin moito menos unha lingua de segunda.
O primeiro que se fixo, a modo de recordatorio, foron unhas chapiñas que tiñan que levar postas as 48 horas, así todo o mundo decataríase do proxecto e falarían en galego cos rapaces.
O segundo paso foi asinar o compromiso de realizar esta actividade :
Cando pasaron as 48 horas, cumplimentaron unha memoria. Había todo tipo de respostas, a maioría levou moi ben o de falar galego sempre, de feito todos puxeron que o segundo día xa falaban con naturalidade, sen traducirse.
Uns poucos esquecéronse en determinadas situacións, cos amigos que non o falaban, nos adestramentos, nas actividades de pola tarde...... pero foron os menos.
O final da actividade chegou cando os pais tamén avaliaron a actividade, de como viviran esa situación.
O mellor é que todos dixeron que fora unha boa experiencia e que se tiña que facer máis a miúdo.
Así que xa sabedes, en lugar de 48 horas, pode ser unha vida en galego!
