LETRAS GALEGAS 2025

 

A véspera das Letras Galegas, tivemos a nosa celebración no colexio. 

É a data máis esperada por todoos os que amamos a nosa lingua, pois hai un pretesto para celebrala e máis este ano cando son festexadas e homenaxeadas ás Cantareiras.

Este ano dedícase o Día das Letras  ás cantareiras, representadas por Adolfina e Rosa Casás, de Cerceda, Eva Castiñeira, de Muxía, e Manuela Lema, Teresa García, Prudencia e Asunción Garrido, integrantes estas catro das Pandereteiras de Mens pola súa contribución ao uso, conservación e difusión da nosa lingua e da nosa cultura.

A primeira actuación que tivo lugar no noso salón, foi xustamente contar a historia das Cantareiras , o porqué desta homenaxe, xa que cantando acontecementos cotiás, como segas, vodas, bailes....estaban a dinamizar a nosa lingua e facendo un aporte moi importante á cultura galega.

A segunda actuación foi a posta en escena a obra de Paula Carballeira "As Ferreñas", fermosísima peza teatral que contiña diferentes pezas musicais , interpretadas en vivo e en directo polas novísimas intérpretes.

Logo de estar moi atentos a esta marabillosa peza, chegou o momento no que as profesoras Mariana e María Montero, membros de grupos de cantareiras de sona importante como Lilaina e Aliboria, ensináronnos como é o traballo de recollida de pezas de boca de cantareiras máis vellas e de diferentes puntos de Galicia, despois, elas interpretaron a súa versión do documento visual que víramos previamente.

A penúltima actuación foi unha especie de acción de grazas dedicada ás Cantareiras,elas foron durante séculos as gardiás da tradición oral. A través das súas voces, transmitiron romances, coplas, cantigas e lendas. Cantaban mentres traballaban no campo, nas fábricas, nas feiras, nas festas e mesmo no loito. O seu canto foi sempre un acto de resistencia, unha forma de manter acesa a chama da nosa cultura nun mundo que moitas veces lles deu as costas.

E para finalizar, como xa é costume, poñéndonos todos en pé cantamos o noso himno, a representación da galeguidade.

Para os que amamos a lingua galega, a que a temos como ser identificador de ser galego, o día das Letras ten un sabor agridoce; é marabilloso ter un día no que se festexe que temos unha lingua e unha literatura, pero non deixa de ser triste que só se celebre un día; se a falaramos a cotío, se a lingua formara a nosa identidade, non teríamos que esperar ata o 17 de maio para celebrala, todos os días sería unha festa da lingua.

Falemos galego aínda que sexa mal, pero ....falémolo!